فـریـادی از غـوغـای تـو در بـام افـتـاد            کـز پـــا تــوان سـرکـشـان شــام افـتــاد

در خون سُرخت عاشقی مدهوش غلتـید            در کـار عشقت، عـقـل بی فـرجام افتـاد

تا از رگـانت جـوهـری مستـانـه جوشید            شـوری در آهنـگِ غـریـب جـام افــتـاد

صد کهکشان خورشید از چشم تو سوزد            تا گـیتـی از چشمان تو خـون فـام افـتـاد

شـوقـی دوبـاره از دمِ خـونـیـن نـبضـت            در مـتـن سُــرخِ سـیـنه ی اسـلام افـتـاد

بـا گـردش شـام تـو در انـدیـشـۀ چــرخ            آوازه ی گـمـگـشـتـگـانـت، نــام افــتـاد

 خشکـیـده لبـهای افـق را کرد سـیـراب            مشـک عـلـمـدارت اگـر نـا کـام افــتـاد

بـا یــاد تـو از هـیـبـت بــانــوی پـیـغـام             خـشـم نـجـیب حـیـدری در شـام افــتـاد

چون از طواف کعـبه تا مقـصود رفـتی             از قــامـت افــلاکــیــان احـــرام افــتـاد